:Türkçe Sözlükte;güzel yazı yazan sanatkara hattat denilmişse de aslında.
Herhangi bir yazıyı güzel yazan sanatkâr demek olmayıp İslâm yazıları içinde yüksek estetiği hâiz olan yazıları güzel yazmayı kendisine meslek edinen sanatkâra verilmiş hususî bir ıstılâhtır.
Dolayısıyla diğer milletlerin yazılarını güzel yazanlara şimdiye kadar hattat denilmemiş olduğu gibi bugün de denilmiyor.Bu sebeplehattat tabirini;İslâm sanatının ve sanatkârlarının tarihi ve muşahhas bir alâmet-ı fârikası olarak anlamak daha doğru olur.
Hattat, yenilik yapan anlamına da gelir.
Son Abbasî Halifesi Mustasım-Billahın kölesi olduğu söylenen YÂKUT-I MUSTASIM (.../1299) gelinceye kadar kalemin ağzı düz kesilirdi. Yakut eğri keserek temel yazı çeşitlerinden aklâm-ı sitteye yeni bir revnak, çeşitlilik, süs ve sanata yeni bir veçhe vermiştir.
İşte Yakuta, sanata yaptığı bu yenilikten dolayı HATTAT denildi.
İbn-ı Mukleye de İmâmul-Hattâtîn? (hattatların imamı) denilmiştir.
Hattatlar anlamındaki hattâtîn kelimesi, hattat kelimesinin çoğulu olduğu gibi; kâtipler anlamına gelen küttab kelimesi de kâtip kelimesinin çoğuludur.
Hattat kelimesinin yukarıda anlattığımız manaları içine alan ıstılah kelimesi olarak kullanılması Yâkuttan sonradır. Yani Yâkuttan (..../1299) sonra Hüsn-ı hat ile uğraşanlara KATİP veya küttab denmemiş, hattat-hattâtîn denmiştir.
Osmanlılar hattatlar için Hoş-nüvis (Hoş yazan),Hûb-nüvis (Güzel-iyi yazan),Talik-nüvis (Talik yazan),Celî-nüvis (Celî yazan),Siyâkat-nüvis (Siyâkat yazan), Talik nüvisân (Talik yazanlar) ve Çep-nüvisân (Divânî yazanlar) tabirlerini de kullanmışlardır.
